[rank_math_breadcrumb]

Geenbegin

Nee.
            Ik wil dit niet…
            Jij wel?

Begin.
            Begin maar.
            Bij ’t begin.

Geloof je dat je dit werk in je handen hebt? Heb je zelf gekozen…
Wil je weten hoe dit afloopt? Het loopt niet af… 
‘t Wandelt een wondertje door in jou... Vertel je het me?

Toe dan.
Dit doet er toe. Jij zegt hier niet te snel toedeloe noch toedeledoki? Dan eindelijk een ander. En je schrijf wat je nooit zult lezen. 
Toe maar. 

Leg dus beter je boek. weg. Je boeken. Je Boeken. 
            Denk zelf. Voel eigenhandig. 
            Het is mij ook maar aangevlogen. 

Logenstraf je liever je mooie kolder van Mohammed en zijn openbaring?
            Meen je graag dat je Maagd Maria een onbevlokte ontvangenis is tot een zoon ook persoonlijk vadertje God… 
            Jouw Mozes leert je beter je arrogantie over elke goj...?

Jij volgt geheel vrijwillig, volkomen openlijk en totaal onbedreigd je terreur der steden wetenschap… 
            Je aanvaardt gewoon je Ajaxitis van meerderwaardigheid zo vrijwel alle mensenstammen zich onze ware mensenbronnen achten? Je weet niet hoger. 
            Jij geneest in je eigen Ajacide waar elke geldvoetballer veronderstelt dat het eigen levensverhaal een groots vertelsel waard is…? Je weet niet en wilt niet weten van een ander verzinsel…?

Dit vertel ik u. Er is zachtmoedig over het mannetje heen gebogen. We hebben hem beschermd tegen een tomeloosheid die mannen nu eenmaal eigen is als een slachtoffer zo zielig is om weerloos op de grond te liggen.
            Een heer doet dat niet?, werpt u tegen… Een adelaar vangt geen vliegen. Alleen een Badr[1] trapt een paar keer na naar een tegenstander die neerging. Regilioso[2] slaat vrouwen. Joris overmeestert weerstandsloze kleine jongens…? Een echte kerel wacht tot zijn evenwaardige opponent weer zelfbewust op zijn hoeven staat en vecht dan verder. Een man vrijt in gelijkwaardigheid met zijn geliefde.
            U heeft gelijk mevrouw. Graag maken wij onze mannen tot echte mannen. En wij menen dat dat lukt. We weten het niet geheel zeker. Want dit is uw en onze werkelijkheid edelachtbare.

Dit zijn mensen die wij ontwikkelen met onze waarden. Zij vallen anders op onbewaakte momenten terug in hun traditionele gewoonte van dominantie, zoals uw rechtspraak dagelijks toegestaan wordt. U mag heersen.
            Uw hoogste raadsheer houdt toch van knaapjes? Hij is niet veroordeeld als pederast. Zijn bevriende minister van veiligheid houdt hem de hand boven het hoofd…? Zelfde universiteit, jaarclub en studentenhuis… Joris aait een jochie na zijn daad. Joris geniet waardig van zijn macht op waardeloosheid. Hij is uw opperbaas gerechtigheid. Kent zijn neigingen, weet ze te verbergen en zijn ambtenaren voorkomen dat er een onderzoek komt.
            Onze jongens zijn onwetend. En opeens ligt daar een onwaardige nietsnut, komen eeuwenoude driften boven als zuchten uit een lichaam in sleur. Chimpansees kijken elkaar graag even kort in de ogen. Onderkruipen is te pijnlijk, meesterschap is niet meer nodig dan nodig. Zij vechten intens en onophoudelijk om macht in hun eigen groep of doden gelijk sluipmoordenaars simpel een onverlaat uit een andere clan,  en laten hem. Maar levend aas mevrouw, daar maken wij zonder aarzelen lange metten mee. Lang lijden biedt lang genieten. Over dat gedrag hoeft in een samenleven niets afgestemd te worden. Het is aangeboren.

Waarom zijn baby's zo vaak slachtoffer? Ook van vrouwtjes. Mag ik u dat niet vragen…
            Het doet u teveel aan uw kinderen denken? Of aan de arme jongens van Joor… die zoals u ongetwijfeld op zult merken niet veroordeeld maar verdacht is waarbij u nuanceert dat een onderzoek naar de man is uitgelekt en hij dus zijn belastende materialen tijdig kon verwijderen – desalniettemin is niets bewezen geacht en dus niet rechtens waar. Wij weten dat een overheid er is voor zichzelf. U doet alsof u dat inzicht voor het eerst opdoet.  
            Omdat onze nieuwe leden dus nog geen kennis hebben van de natuurlijke razernij die in hen loskomt als een idioot zich tot de grond toe laat verslaan, bieden wij hen wat bescherming tegen hun ergste gedragingen terwijl zij kunnen genieten van de pure drift die hen warme metgezellen maakt. Wij buigen ons werkelijk deemoedig over de ogen van ons gevallen dier. Wij bieden hem genade en verlichting in het donker van zijn nacht en weerhouden onze maten van het botvieren van hun uitgelaten lust. We leren hen er op meer verfijnde manieren van genieten precies zoals u denkt dat mensen opgevoed kunnen worden. Cognitie emancipeert. U gelooft het.  

In plaats van te trappen, door te trappen en na trappen, trommelen zij met hun dansende voeten op de grond. Schoppen, hakken en doorhalen wordt een prachtig ritmisch stampen. En het trillen van de aarde veroorzaakt de floep.
            Het oog springt over in mijn mond. Twee cloaca’s raken elkaar. En doen hun werk. Wij vangen genadig de angst van het mannetje op. En zie: mijn lichaam en ziel beheersen zich wonderbaarlijk in de kleuren van het regenboogvlies van onze verwonde. Wij willen het licht en donker van deze wereld dienen, dame.  Luister. Wij wensen: onze zoontjes eerbied voor elke tegenstander laten proeven.
            Acht u het niet in ons te prijzen dat wij de domme heerszucht die mensenmannen zo eigen is dat de molestatie op weerloze verslagen lammen er ongecontroleerd en exponentieel door vermeerdert, juist in het gerede brengen? Wij dempen het licht… In een veilige tunnel met de zachte wanden van familie en maten waar je voertuig steeds harder en harder kan, klappen wij windschermen uit de achterbumpers om vaart te minderen.

En weet u, soms doen vrouwen wat mee mevrouw. Zij nemen de laatste beslissende voltages van de dressuur voor hun rekening: in ballen of gelaat. Meedogenloos genadig.
            Of ze bemoedigen hartstochtelijk hard fluisterend de jongens.
            Of schouwen in stille bewondering en bieden zich na afloop gewillig aan de voorgangers die scoorden op het hoopje vlees. Vrouwen houden van leiders.

De totale overheersing van een groep mevrouw.
            De oorlog op een enkele mens. Absolute liefde is al wat is. Een gewone granaat en hij is niet meer dan een waaiertje rood vlees rond een kratertje. Een tankgranaat en hij implodeert in het heilige niets van de Boeddhisten en dat van onze wetenschappers die maar niet verklaren waarom er een Big Bang uit ontstaat. Aan de volstrekte leegte van een volledig onderhanden genomen slachtoffer is alles te danken mevrouw.
            Het is beter om er wat bij te ervaren en niet slechts anonieme wapens hun werk te laten doen.

Als ik u vraag of u liefde wilt, antwoordt u ja.
Vraag ik u dan of u totale liefde wilt…, u knikt met instemming. We weten dat een meebuigen u liever is dan uw verheven koelheid, dan uw geslepenheid en de doelgerichtheid waarmee u uw hebben en houden inzet als wapen bij uwe man. U beheerst uw machtsmiddelen tot zijne gewenste inbreng en uwer voldoening... U noemt ze verfijning. Met gepaste gratie ontvangt u discrete douceurtjes.
Uw moment van uitgelaten uitzinnigheid wordt ingeleid met eerder bewezen praktijken, is ingebed in veiligheid. Klopt. U dankt met eenzelfde gratuite glimlach die u hier uw veroordeelden en vrijgesprokenen tentoon spreidt.

En vraag ik u of u absolute liefde wilt met mij, dan zegt u nee.
            Vlak voor het spreken van uw grote kleine woord, voelt u even wat er broeit in het toompje tussen uw kleine en uw grote schaamlippen. Vrij of vast. Uw kittelaar beweegt even lichtjes als een adamsappel bij een slok?
En u vergeet het onmiddellijk in wat u zegt dat uw gevoelens zijn. U ontkent er wat u erkent als uw gedachten…

‘t Is wat om vrouw te zijn mevrouw,
en niet alleen net als wij mee te moeten jokken en sjoemelen in deze wereld
maar ook voortdurend te liegen tegen uzelf.

U geilt op alles.
            Mannen, vrouwen, kinderen.
            Met uw zelfbedrog reguleert u het handiger dan Joris.

Ik prijs uw mededeelzaamheid mijnheer.
            Dank u.
            Vervolgt u si’l vous plaît uw requisitoir.

Beseft u s.v.p. waarom wij ons niet laten verdedigen door een advocaat
– wij zijn ons dat terdege bewust, interrumpeert de rechtsvrouwe –
            we laten ons niet ringeloren door een mogelijk maatje uit uw kringen.

[1] De namen in dit gehele artikel zijn gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend en opgeslagen.
[2] Zie de volgende editie.